stáblo
stáblo sr 〈G mn stabálā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | stablo |
| G | stabla |
| D | stablu |
| A | stablo |
| V | stablo |
| L | stablu |
| I | stablom |
| množina | |
| N | stabla |
| G | stabala / stabla |
| D | stablima |
| A | stabla |
| V | stabla |
| L | stablima |
| I | stablima |
Definicija
| 1. | bot. nadzemni dio drveta od korijena do grana; deblo |
| 2. | bot. drvo s granama |
| 3. | lingv. granaljka |
Sintagma
∆ jezično stablo lingv. prikaz razvoja prajezika na pojedine grane;
rečenično (strukturno) stablo lingv. u generativnoj gramatici grafički prikaz hijerarhijskih odnosa u strukturi rečenice;
rodoslovno/genealoško stablo crtež u obliku shematiziranog stabla s granama koje predstavljaju naraštaje jedne porodice
rečenično (strukturno) stablo lingv. u generativnoj gramatici grafički prikaz hijerarhijskih odnosa u strukturi rečenice;
rodoslovno/genealoško stablo crtež u obliku shematiziranog stabla s granama koje predstavljaju naraštaje jedne porodice
Etimologija
✧ prasl. i stsl. stьblo (rus. stebló, češ. steblo: stabljika), latv. stiba: štap ≃ skr. stibhi-: grm
