sȕperlatīv
sȕperlatīv m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | superlativ |
| G | superlativa |
| D | superlativu |
| A | superlativ |
| V | superlative |
| L | superlativu |
| I | superlativom |
| množina | |
| N | superlativi |
| G | superlativa |
| D | superlativima |
| A | superlative |
| V | superlativi |
| L | superlativima |
| I | superlativima |
Definicija
| 1. | najviši stupanj uspoređivanja |
| 2. | gram. treći stupanj komparacije pridjeva [mlad-najmlađi; dobar-najbolji] |
Sintagma
∆ apsolutni superlativ gram. vrsta superlativa s izricanjem najvišeg stupnja svojstva bez usporedbe (npr. »najsrdačniji pozdrav«), usp. relativni superlativ;
relativni superlativ gram. vrsta superlativa koji pripisuje najviši stupanj svojstva uspoređujući više nositelja (npr. »imati najstariju knjigu od njih«), usp. apsolutni superlativ
relativni superlativ gram. vrsta superlativa koji pripisuje najviši stupanj svojstva uspoređujući više nositelja (npr. »imati najstariju knjigu od njih«), usp. apsolutni superlativ
Frazeologija
⃟ govoriti (o kome ili čemu) u superlativu jako hvaliti
Etimologija
✧ lat. superlativus: najviši
