šȁntavac
šȁntavac m 〈G -āvca, N mn -āvci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | šantavac |
| G | šantavca |
| D | šantavcu |
| A | šantavca |
| V | šantavče |
| L | šantavcu |
| I | šantavcem |
| množina | |
| N | šantavci |
| G | šantavaca |
| D | šantavcima |
| A | šantavce |
| V | šantavci |
| L | šantavcima |
| I | šantavcima |
Definicija
reg. onaj koji je hrom; šepavac
Etimologija
✧ vidi šȁntav
