bȍcnuti
bȍcnuti (koga, što) svrš. 〈prez. bȍcnēm, pril. pr. -ūvši, imp. bȍcni, prid. trp. bȍcnūt〉,
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| bocnuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | bocnem |
| 2. | bocneš |
| 3. | bocne |
| množina | |
| 1. | bocnemo |
| 2. | bocnete |
| 3. | bocnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | bocnut ću |
| 2. | bocnut ćeš |
| 3. | bocnut će |
| množina | |
| 1. | bocnut ćemo |
| 2. | bocnut ćete |
| 3. | bocnut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | bocnuh |
| 2. | bocnu |
| 3. | bocnu |
| množina | |
| 1. | bocnusmo |
| 2. | bocnuste |
| 3. | bocnuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | bocnuo sam |
| 2. | bocnuo si |
| 3. | bocnuo je |
| množina | |
| 1. | bocnuli smo |
| 2. | bocnuli ste |
| 3. | bocnuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam bocnuo |
| 2. | bio si bocnuo |
| 3. | bio je bocnuo |
| množina | |
| 1. | bili smo bocnuli |
| 2. | bili ste bocnuli |
| 3. | bili su bocnuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | bocni |
| množina | |
| 1. | bocnimo |
| 2. | bocnite |
| glagolski prilog prošli | |
| bocnuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| bocnuo, bocnula, bocnulo | |
| bocnuli, bocnule, bocnula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| bocnut, bocnuta, bocnuto | |
| bocnuti, bocnute, bocnuta | |
Etimologija
✧ vidi bȍsti
