snòsiti
snòsiti (što) nesvrš. 〈prez. snȍsīm, pril. sad. snȍsēći, gl. im. snȍšēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| snositi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | snosim |
| 2. | snosiš |
| 3. | snosi |
| množina | |
| 1. | snosimo |
| 2. | snosite |
| 3. | snose |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | snosit ću |
| 2. | snosit ćeš |
| 3. | snosit će |
| množina | |
| 1. | snosit ćemo |
| 2. | snosit ćete |
| 3. | snosit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | snošah |
| 2. | snošaše |
| 3. | snošaše |
| množina | |
| 1. | snošasmo |
| 2. | snošaste |
| 3. | snošahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | snosio sam |
| 2. | snosio si |
| 3. | snosio je |
| množina | |
| 1. | snosili smo |
| 2. | snosili ste |
| 3. | snosili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam snosio |
| 2. | bio si snosio |
| 3. | bio je snosio |
| množina | |
| 1. | bili smo snosili |
| 2. | bili ste snosili |
| 3. | bili su snosili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | snosi |
| množina | |
| 1. | snosimo |
| 2. | snosite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| snoseći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| snosio, snosila, snosilo | |
| snosili, snosile, snosila | |
Definicija
| 1. | nositi s nekog mjesta koje je gore na neko mjesto koje je dolje, u nekom za to potrebnom trajanju [snositi pokućstvo s drugog kata na prvi], usp. snijeti (1) |
| 2. | biti onaj kojega se izravno što tiče |
Frazeologija
⃟ snositi posljedice morati prihvatiti činjenice, kaznu itd. kao posljedicu čega;
snositi troškove biti onaj koji plaća troškove čega
snositi troškove biti onaj koji plaća troškove čega
Etimologija
✧ s- (sa-) + v. nositi
