ispretúrati
ispretúrati (što) svrš. 〈prez. isprètūrām, pril. pr. -āvši, prid. trp. isprètūrān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ispreturati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ispreturam |
| 2. | ispreturaš |
| 3. | ispretura |
| množina | |
| 1. | ispreturamo |
| 2. | ispreturate |
| 3. | ispreturaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ispreturat ću |
| 2. | ispreturat ćeš |
| 3. | ispreturat će |
| množina | |
| 1. | ispreturat ćemo |
| 2. | ispreturat ćete |
| 3. | ispreturat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ispreturah |
| 2. | ispretura |
| 3. | ispretura |
| množina | |
| 1. | ispreturasmo |
| 2. | ispreturaste |
| 3. | ispreturaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ispreturao sam |
| 2. | ispreturao si |
| 3. | ispreturao je |
| množina | |
| 1. | ispreturali smo |
| 2. | ispreturali ste |
| 3. | ispreturali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ispreturao |
| 2. | bio si ispreturao |
| 3. | bio je ispreturao |
| množina | |
| 1. | bili smo ispreturali |
| 2. | bili ste ispreturali |
| 3. | bili su ispreturali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ispreturaj |
| množina | |
| 1. | ispreturajmo |
| 2. | ispreturajte |
| glagolski prilog prošli | |
| ispreturavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ispreturao, ispreturala, ispreturalo | |
| ispreturali, ispreturale, ispreturala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ispreturan, ispreturana, ispreturano | |
| ispreturani, ispreturane, ispreturana | |
Definicija
| 1. | preturiti sve redom, sve prevrnuti, sve oboriti, maknuti i odbaciti s prijašnjeg ili stalnog mjesta (o stvarima) |
| 2. | pren. napraviti nered, zbrku, nanovo razmjestiti; ispremještati |
