pretúrati
pretúrati nesvrš. 〈prez. prètūrām, pril. sad. -ājući, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| preturati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | preturam |
| 2. | preturaš |
| 3. | pretura |
| množina | |
| 1. | preturamo |
| 2. | preturate |
| 3. | preturaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | preturat ću |
| 2. | preturat ćeš |
| 3. | preturat će |
| množina | |
| 1. | preturat ćemo |
| 2. | preturat ćete |
| 3. | preturat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | preturah |
| 2. | preturaše |
| 3. | preturaše |
| množina | |
| 1. | preturasmo |
| 2. | preturaste |
| 3. | preturahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | preturao sam |
| 2. | preturao si |
| 3. | preturao je |
| množina | |
| 1. | preturali smo |
| 2. | preturali ste |
| 3. | preturali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam preturao |
| 2. | bio si preturao |
| 3. | bio je preturao |
| množina | |
| 1. | bili smo preturali |
| 2. | bili ste preturali |
| 3. | bili su preturali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | preturaj |
| množina | |
| 1. | preturajmo |
| 2. | preturajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| preturajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| preturao, preturala, preturalo | |
| preturali, preturale, preturala | |
Etimologija
✧ vidi prèturiti
