prèturiti
prèturiti (što, koga, se) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prèturen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| preturiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | preturim |
| 2. | preturiš |
| 3. | preturi |
| množina | |
| 1. | preturimo |
| 2. | preturite |
| 3. | preture |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | preturit ću |
| 2. | preturit ćeš |
| 3. | preturit će |
| množina | |
| 1. | preturit ćemo |
| 2. | preturit ćete |
| 3. | preturit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | preturih |
| 2. | preturi |
| 3. | preturi |
| množina | |
| 1. | preturismo |
| 2. | preturiste |
| 3. | preturiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | preturio sam |
| 2. | preturio si |
| 3. | preturio je |
| množina | |
| 1. | preturili smo |
| 2. | preturili ste |
| 3. | preturili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam preturio |
| 2. | bio si preturio |
| 3. | bio je preturio |
| množina | |
| 1. | bili smo preturili |
| 2. | bili ste preturili |
| 3. | bili su preturili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | preturi |
| množina | |
| 1. | preturimo |
| 2. | preturite |
| glagolski prilog prošli | |
| preturivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| preturio, preturila, preturilo | |
| preturili, preturile, preturila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| preturen, preturena, pretureno | |
| pretureni, preturene, preturena | |
Definicija
| 1. | ekspr. prevaliti |
| 2. | neuredno izmiješati (ob. tražeći što) |
| 3. | razg. a. prijeći određenu granicu života, navršiti određen broj godina b. proći, probiti se kroza što, izdržati što; prevaliti |
Etimologija
✧ pre-1 + v. turiti
