istjerávati
istjerávati (koga, što) nesvrš. 〈prez. istjèrāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| istjeravati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | istjeravam |
| 2. | istjeravaš |
| 3. | istjerava |
| množina | |
| 1. | istjeravamo |
| 2. | istjeravate |
| 3. | istjeravaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | istjeravat ću |
| 2. | istjeravat ćeš |
| 3. | istjeravat će |
| množina | |
| 1. | istjeravat ćemo |
| 2. | istjeravat ćete |
| 3. | istjeravat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | istjeravah |
| 2. | istjeravaše |
| 3. | istjeravaše |
| množina | |
| 1. | istjeravasmo |
| 2. | istjeravaste |
| 3. | istjeravahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | istjeravao sam |
| 2. | istjeravao si |
| 3. | istjeravao je |
| množina | |
| 1. | istjeravali smo |
| 2. | istjeravali ste |
| 3. | istjeravali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam istjeravao |
| 2. | bio si istjeravao |
| 3. | bio je istjeravao |
| množina | |
| 1. | bili smo istjeravali |
| 2. | bili ste istjeravali |
| 3. | bili su istjeravali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | istjeravaj |
| množina | |
| 1. | istjeravajmo |
| 2. | istjeravajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| istjeravajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| istjeravao, istjeravala, istjeravalo | |
| istjeravali, istjeravale, istjeravala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| istjeravan, istjeravana, istjeravano | |
| istjeravani, istjeravane, istjeravana | |
Etimologija
✧ vidi ìstjerati
