istjerívati
istjerívati (koga, što) nesvrš. 〈prez. istjèrujēm, pril. sad. istjèrujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| istjerivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | istjerujem |
| 2. | istjeruješ |
| 3. | istjeruje |
| množina | |
| 1. | istjerujemo |
| 2. | istjerujete |
| 3. | istjeruju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | istjerivat ću |
| 2. | istjerivat ćeš |
| 3. | istjerivat će |
| množina | |
| 1. | istjerivat ćemo |
| 2. | istjerivat ćete |
| 3. | istjerivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | istjerivah |
| 2. | istjerivaše |
| 3. | istjerivaše |
| množina | |
| 1. | istjerivasmo |
| 2. | istjerivaste |
| 3. | istjerivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | istjerivao sam |
| 2. | istjerivao si |
| 3. | istjerivao je |
| množina | |
| 1. | istjerivali smo |
| 2. | istjerivali ste |
| 3. | istjerivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam istjerivao |
| 2. | bio si istjerivao |
| 3. | bio je istjerivao |
| množina | |
| 1. | bili smo istjerivali |
| 2. | bili ste istjerivali |
| 3. | bili su istjerivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | istjeruj |
| množina | |
| 1. | istjerujmo |
| 2. | istjerujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| istjerujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| istjerivao, istjerivala, istjerivalo | |
| istjerivali, istjerivale, istjerivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| istjerivan, istjerivana, istjerivano | |
| istjerivani, istjerivane, istjerivana | |
Etimologija
✧ vidi ìstjerati
