uobličávati
uobličávati (što, se) nesvrš. 〈prez. uoblìčāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uobličavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uobličavam |
| 2. | uobličavaš |
| 3. | uobličava |
| množina | |
| 1. | uobličavamo |
| 2. | uobličavate |
| 3. | uobličavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uobličavat ću |
| 2. | uobličavat ćeš |
| 3. | uobličavat će |
| množina | |
| 1. | uobličavat ćemo |
| 2. | uobličavat ćete |
| 3. | uobličavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | uobličavah |
| 2. | uobličavaše |
| 3. | uobličavaše |
| množina | |
| 1. | uobličavasmo |
| 2. | uobličavaste |
| 3. | uobličavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uobličavao sam |
| 2. | uobličavao si |
| 3. | uobličavao je |
| množina | |
| 1. | uobličavali smo |
| 2. | uobličavali ste |
| 3. | uobličavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uobličavao |
| 2. | bio si uobličavao |
| 3. | bio je uobličavao |
| množina | |
| 1. | bili smo uobličavali |
| 2. | bili ste uobličavali |
| 3. | bili su uobličavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uobličavaj |
| množina | |
| 1. | uobličavajmo |
| 2. | uobličavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| uobličavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uobličavao, uobličavala, uobličavalo | |
| uobličavali, uobličavale, uobličavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uobličavan, uobličavana, uobličavano | |
| uobličavani, uobličavane, uobličavana | |
Etimologija
✧ vidi uoblíčiti
