umaršírati
umaršírati () svrš. 〈prez. umàršīrām, pril. pr. -āvši, prid. rad. umaršírao〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| umarširati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | umarširam |
| 2. | umarširaš |
| 3. | umaršira |
| množina | |
| 1. | umarširamo |
| 2. | umarširate |
| 3. | umarširaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | umarširat ću |
| 2. | umarširat ćeš |
| 3. | umarširat će |
| množina | |
| 1. | umarširat ćemo |
| 2. | umarširat ćete |
| 3. | umarširat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | umarširah |
| 2. | umaršira |
| 3. | umaršira |
| množina | |
| 1. | umarširasmo |
| 2. | umarširaste |
| 3. | umarširaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | umarširao sam |
| 2. | umarširao si |
| 3. | umarširao je |
| množina | |
| 1. | umarširali smo |
| 2. | umarširali ste |
| 3. | umarširali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam umarširao |
| 2. | bio si umarširao |
| 3. | bio je umarširao |
| množina | |
| 1. | bili smo umarširali |
| 2. | bili ste umarširali |
| 3. | bili su umarširali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | umarširaj |
| množina | |
| 1. | umarširajmo |
| 2. | umarširajte |
| glagolski prilog prošli | |
| umarširavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| umarširao, umarširala, umarširalo | |
| umarširali, umarširale, umarširala | |
Definicija
| 1. | ući u maršu, u marševskom poretku [vojnici su umarširali u krug vojarne] |
| 2. | meton. ući s vojskom; zaposjesti, osvojiti [saveznici su umarširali u Berlin] |
Etimologija
✧ u- + v. marš (I), marširati (I)
