zàlaziti
zàlaziti (, za što) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -zēći, gl. im. -žēnje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zalaziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zalazim |
| 2. | zalaziš |
| 3. | zalazi |
| množina | |
| 1. | zalazimo |
| 2. | zalazite |
| 3. | zalaze |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zalazit ću |
| 2. | zalazit ćeš |
| 3. | zalazit će |
| množina | |
| 1. | zalazit ćemo |
| 2. | zalazit ćete |
| 3. | zalazit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zalažah |
| 2. | zalažaše |
| 3. | zalažaše |
| množina | |
| 1. | zalažasmo |
| 2. | zalažaste |
| 3. | zalažahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zalazio sam |
| 2. | zalazio si |
| 3. | zalazio je |
| množina | |
| 1. | zalazili smo |
| 2. | zalazili ste |
| 3. | zalazili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zalazio |
| 2. | bio si zalazio |
| 3. | bio je zalazio |
| množina | |
| 1. | bili smo zalazili |
| 2. | bili ste zalazili |
| 3. | bili su zalazili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zalazi |
| množina | |
| 1. | zalazimo |
| 2. | zalazite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zalazeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zalazio, zalazila, zalazilo | |
| zalazili, zalazile, zalazila | |
Definicija
v. zaći
Frazeologija
⃟ zalaziti (u kuću) komu posjećivati koga, biti kućni prijatelj, posjećivati koga
Etimologija
✧ vidi zȃći
