zasvírati
zasvírati (, što, u što) svrš. 〈prez. zàsvīrām, pril. pr. -āvši, prid. rad. zasvírao〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zasvirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zasviram |
| 2. | zasviraš |
| 3. | zasvira |
| množina | |
| 1. | zasviramo |
| 2. | zasvirate |
| 3. | zasviraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zasvirat ću |
| 2. | zasvirat ćeš |
| 3. | zasvirat će |
| množina | |
| 1. | zasvirat ćemo |
| 2. | zasvirat ćete |
| 3. | zasvirat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zasvirah |
| 2. | zasvira |
| 3. | zasvira |
| množina | |
| 1. | zasvirasmo |
| 2. | zasviraste |
| 3. | zasviraše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zasvirao sam |
| 2. | zasvirao si |
| 3. | zasvirao je |
| množina | |
| 1. | zasvirali smo |
| 2. | zasvirali ste |
| 3. | zasvirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zasvirao |
| 2. | bio si zasvirao |
| 3. | bio je zasvirao |
| množina | |
| 1. | bili smo zasvirali |
| 2. | bili ste zasvirali |
| 3. | bili su zasvirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zasviraj |
| množina | |
| 1. | zasvirajmo |
| 2. | zasvirajte |
| glagolski prilog prošli | |
| zasviravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zasvirao, zasvirala, zasviralo | |
| zasvirali, zasvirale, zasvirala | |
Definicija
početi svirati, usp. svirati
Frazeologija
⃟ zasvirati i za pȃs zadjenuti, v. zadjenuti ⃟
Etimologija
✧ za- + v. svirati
