ispòstiti se
ispòstiti se svrš. 〈prez. ìspostīm se, pril. pr. -īvši se, prid. rad. ispòstio se〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ispostiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ispostim |
| 2. | ispostiš |
| 3. | isposti |
| množina | |
| 1. | ispostimo |
| 2. | ispostite |
| 3. | isposte |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ispostit ću |
| 2. | ispostit ćeš |
| 3. | ispostit će |
| množina | |
| 1. | ispostit ćemo |
| 2. | ispostit ćete |
| 3. | ispostit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ispostih |
| 2. | isposti |
| 3. | isposti |
| množina | |
| 1. | ispostismo |
| 2. | ispostiste |
| 3. | ispostiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ispostio sam |
| 2. | ispostio si |
| 3. | ispostio je |
| množina | |
| 1. | ispostili smo |
| 2. | ispostili ste |
| 3. | ispostili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ispostio |
| 2. | bio si ispostio |
| 3. | bio je ispostio |
| množina | |
| 1. | bili smo ispostili |
| 2. | bili ste ispostili |
| 3. | bili su ispostili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | isposti |
| množina | |
| 1. | ispostimo |
| 2. | ispostite |
| glagolski prilog prošli | |
| ispostivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ispostio, ispostila, ispostilo | |
| ispostili, ispostile, ispostila | |
Definicija
| 1. | dovoljno dugo postiti; napostiti se |
| 2. | omršavjeti od posta ili kao od posta; oslabiti, osušiti se |
