isporúčiti
isporúčiti (što) svrš. 〈prez. ispòrūčīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ispòrūčen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
isporučiti | |
prezent | |
jednina | |
1. | isporučim |
2. | isporučiš |
3. | isporuči |
množina | |
1. | isporučimo |
2. | isporučite |
3. | isporuče |
futur | |
jednina | |
1. | isporučit ću |
2. | isporučit ćeš |
3. | isporučit će |
množina | |
1. | isporučit ćemo |
2. | isporučit ćete |
3. | isporučit će |
aorist | |
jednina | |
1. | isporučih |
2. | isporuči |
3. | isporuči |
množina | |
1. | isporučismo |
2. | isporučiste |
3. | isporučiše |
perfekt | |
jednina | |
1. | isporučio sam |
2. | isporučio si |
3. | isporučio je |
množina | |
1. | isporučili smo |
2. | isporučili ste |
3. | isporučili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam isporučio |
2. | bio si isporučio |
3. | bio je isporučio |
množina | |
1. | bili smo isporučili |
2. | bili ste isporučili |
3. | bili su isporučili |
imperativ | |
jednina | |
2. | isporuči |
množina | |
1. | isporučimo |
2. | isporučite |
glagolski prilog prošli | |
isporučivši | |
glagolski pridjev aktivni | |
isporučio, isporučila, isporučilo | |
isporučili, isporučile, isporučila | |
glagolski pridjev pasivni | |
isporučen, isporučena, isporučeno | |
isporučeni, isporučene, isporučena |