isèliti
isèliti (se) svrš. 〈prez. ìselīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ìseljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| iseliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | iselim |
| 2. | iseliš |
| 3. | iseli |
| množina | |
| 1. | iselimo |
| 2. | iselite |
| 3. | isele |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | iselit ću |
| 2. | iselit ćeš |
| 3. | iselit će |
| množina | |
| 1. | iselit ćemo |
| 2. | iselit ćete |
| 3. | iselit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | iselih |
| 2. | iseli |
| 3. | iseli |
| množina | |
| 1. | iselismo |
| 2. | iseliste |
| 3. | iseliše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | iselio sam |
| 2. | iselio si |
| 3. | iselio je |
| množina | |
| 1. | iselili smo |
| 2. | iselili ste |
| 3. | iselili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam iselio |
| 2. | bio si iselio |
| 3. | bio je iselio |
| množina | |
| 1. | bili smo iselili |
| 2. | bili ste iselili |
| 3. | bili su iselili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | iseli |
| množina | |
| 1. | iselimo |
| 2. | iselite |
| glagolski prilog prošli | |
| iselivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| iselio, iselila, iselilo | |
| iselili, iselile, iselila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| iseljen, iseljena, iseljeno | |
| iseljeni, iseljene, iseljena | |
Definicija
| 1. | (koga, što) učiniti da tko ili što napusti stalno mjesto boravka ili stalno prebivalište (stan, prostorije, mjesto, državu) |
| 2. | (se) svojom voljom ili protiv nje, napustiti mjesto ranijeg boravka, ranije prebivalište |
Etimologija
✧ iz- + v. seliti
