iseljávati
iseljávati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. isèljāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| iseljavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | iseljavam |
| 2. | iseljavaš |
| 3. | iseljava |
| množina | |
| 1. | iseljavamo |
| 2. | iseljavate |
| 3. | iseljavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | iseljavat ću |
| 2. | iseljavat ćeš |
| 3. | iseljavat će |
| množina | |
| 1. | iseljavat ćemo |
| 2. | iseljavat ćete |
| 3. | iseljavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | iseljavah |
| 2. | iseljavaše |
| 3. | iseljavaše |
| množina | |
| 1. | iseljavasmo |
| 2. | iseljavaste |
| 3. | iseljavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | iseljavao sam |
| 2. | iseljavao si |
| 3. | iseljavao je |
| množina | |
| 1. | iseljavali smo |
| 2. | iseljavali ste |
| 3. | iseljavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam iseljavao |
| 2. | bio si iseljavao |
| 3. | bio je iseljavao |
| množina | |
| 1. | bili smo iseljavali |
| 2. | bili ste iseljavali |
| 3. | bili su iseljavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | iseljavaj |
| množina | |
| 1. | iseljavajmo |
| 2. | iseljavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| iseljavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| iseljavao, iseljavala, iseljavalo | |
| iseljavali, iseljavale, iseljavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| iseljavan, iseljavana, iseljavano | |
| iseljavani, iseljavane, iseljavana | |
Etimologija
✧ vidi isèliti
