iskrcávati
iskrcávati (što, koga, se) nesvrš. 〈prez. iskẕcāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| iskrcavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | iskrcavam |
| 2. | iskrcavaš |
| 3. | iskrcava |
| množina | |
| 1. | iskrcavamo |
| 2. | iskrcavate |
| 3. | iskrcavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | iskrcavat ću |
| 2. | iskrcavat ćeš |
| 3. | iskrcavat će |
| množina | |
| 1. | iskrcavat ćemo |
| 2. | iskrcavat ćete |
| 3. | iskrcavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | iskrcavah |
| 2. | iskrcavaše |
| 3. | iskrcavaše |
| množina | |
| 1. | iskrcavasmo |
| 2. | iskrcavaste |
| 3. | iskrcavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | iskrcavao sam |
| 2. | iskrcavao si |
| 3. | iskrcavao je |
| množina | |
| 1. | iskrcavali smo |
| 2. | iskrcavali ste |
| 3. | iskrcavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam iskrcavao |
| 2. | bio si iskrcavao |
| 3. | bio je iskrcavao |
| množina | |
| 1. | bili smo iskrcavali |
| 2. | bili ste iskrcavali |
| 3. | bili su iskrcavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | iskrcavaj |
| množina | |
| 1. | iskrcavajmo |
| 2. | iskrcavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| iskrcavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| iskrcavao, iskrcavala, iskrcavalo | |
| iskrcavali, iskrcavale, iskrcavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| iskrcavan, iskrcavana, iskrcavano | |
| iskrcavani, iskrcavane, iskrcavana | |
Etimologija
✧ vidi iskẕcati
