iskẕcati
iskẕcati (se) svrš. 〈prez. -ām (se), pril. pr. -āvši (se), imp. iskẕcāj (se), prid. trp. ȉskrcān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| iskrcati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | iskrcam |
| 2. | iskrcaš |
| 3. | iskrca |
| množina | |
| 1. | iskrcamo |
| 2. | iskrcate |
| 3. | iskrcaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | iskrcat ću |
| 2. | iskrcat ćeš |
| 3. | iskrcat će |
| množina | |
| 1. | iskrcat ćemo |
| 2. | iskrcat ćete |
| 3. | iskrcat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | iskrcah |
| 2. | iskrca |
| 3. | iskrca |
| množina | |
| 1. | iskrcasmo |
| 2. | iskrcaste |
| 3. | iskrcaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | iskrcao sam |
| 2. | iskrcao si |
| 3. | iskrcao je |
| množina | |
| 1. | iskrcali smo |
| 2. | iskrcali ste |
| 3. | iskrcali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam iskrcao |
| 2. | bio si iskrcao |
| 3. | bio je iskrcao |
| množina | |
| 1. | bili smo iskrcali |
| 2. | bili ste iskrcali |
| 3. | bili su iskrcali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | iskrcaj |
| množina | |
| 1. | iskrcajmo |
| 2. | iskrcajte |
| glagolski prilog prošli | |
| iskrcavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| iskrcao, iskrcala, iskrcalo | |
| iskrcali, iskrcale, iskrcala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| iskrcan, iskrcana, iskrcano | |
| iskrcani, iskrcane, iskrcana | |
Definicija
| 1. | (što, koga) premjestiti teret ili putnike s broda na kopno, učiniti da se nađu na kopnu; istovariti |
| 2. | (se) a. sići s broda na kopno b. kao pomorac napustiti plovidbu, opr. ukrcati (se) |
| 3. | fam. obaviti veliku nuždu |
Etimologija
✧ is- + v. kẕcati
