iskrváviti
iskrváviti (što) svrš. 〈prez. iskẕvāvīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. iskẕvāvljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| iskrvaviti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | iskrvavim |
| 2. | iskrvaviš |
| 3. | iskrvavi |
| množina | |
| 1. | iskrvavimo |
| 2. | iskrvavite |
| 3. | iskrvave |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | iskrvavit ću |
| 2. | iskrvavit ćeš |
| 3. | iskrvavit će |
| množina | |
| 1. | iskrvavit ćemo |
| 2. | iskrvavit ćete |
| 3. | iskrvavit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | iskrvavih |
| 2. | iskrvavi |
| 3. | iskrvavi |
| množina | |
| 1. | iskrvavismo |
| 2. | iskrvaviste |
| 3. | iskrvaviše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | iskrvavio sam |
| 2. | iskrvavio si |
| 3. | iskrvavio je |
| množina | |
| 1. | iskrvavili smo |
| 2. | iskrvavili ste |
| 3. | iskrvavili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam iskrvavio |
| 2. | bio si iskrvavio |
| 3. | bio je iskrvavio |
| množina | |
| 1. | bili smo iskrvavili |
| 2. | bili ste iskrvavili |
| 3. | bili su iskrvavili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | iskrvavi |
| množina | |
| 1. | iskrvavimo |
| 2. | iskrvavite |
| glagolski prilog prošli | |
| iskrvavivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| iskrvavio, iskrvavila, iskrvavilo | |
| iskrvavili, iskrvavile, iskrvavila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| iskrvavljen, iskrvavljena, iskrvavljeno | |
| iskrvavljeni, iskrvavljene, iskrvavljena | |
Definicija
umazati krvlju svuda po površini ili na više mjesta; umrljati
Etimologija
✧ vidi iskrváriti
