iznàlaziti
iznàlaziti (što) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -zēći, gl. im. -ažēnje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| iznalaziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | iznalazim |
| 2. | iznalaziš |
| 3. | iznalazi |
| množina | |
| 1. | iznalazimo |
| 2. | iznalazite |
| 3. | iznalaze |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | iznalazit ću |
| 2. | iznalazit ćeš |
| 3. | iznalazit će |
| množina | |
| 1. | iznalazit ćemo |
| 2. | iznalazit ćete |
| 3. | iznalazit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | iznalažah |
| 2. | iznalažaše |
| 3. | iznalažaše |
| množina | |
| 1. | iznalažasmo |
| 2. | iznalažaste |
| 3. | iznalažahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | iznalazio sam |
| 2. | iznalazio si |
| 3. | iznalazio je |
| množina | |
| 1. | iznalazili smo |
| 2. | iznalazili ste |
| 3. | iznalazili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam iznalazio |
| 2. | bio si iznalazio |
| 3. | bio je iznalazio |
| množina | |
| 1. | bili smo iznalazili |
| 2. | bili ste iznalazili |
| 3. | bili su iznalazili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | iznalazi |
| množina | |
| 1. | iznalazimo |
| 2. | iznalazite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| iznalazeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| iznalazio, iznalazila, iznalazilo | |
| iznalazili, iznalazile, iznalazila | |
Definicija
v. iznaći
Etimologija
✧ vidi ìznāći
