istézati
istézati (što) nesvrš. 〈prez. ìstēžēm, pril. sad. istéžūći, imp. istéži, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| istezati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | istežem |
| 2. | istežeš |
| 3. | isteže |
| množina | |
| 1. | istežemo |
| 2. | istežete |
| 3. | istežu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | istezat ću |
| 2. | istezat ćeš |
| 3. | istezat će |
| množina | |
| 1. | istezat ćemo |
| 2. | istezat ćete |
| 3. | istezat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | istezah |
| 2. | istezaše |
| 3. | istezaše |
| množina | |
| 1. | istezasmo |
| 2. | istezaste |
| 3. | istezahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | istezao sam |
| 2. | istezao si |
| 3. | istezao je |
| množina | |
| 1. | istezali smo |
| 2. | istezali ste |
| 3. | istezali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam istezao |
| 2. | bio si istezao |
| 3. | bio je istezao |
| množina | |
| 1. | bili smo istezali |
| 2. | bili ste istezali |
| 3. | bili su istezali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | isteži |
| množina | |
| 1. | istežimo |
| 2. | istežite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| istežući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| istezao, istezala, istezalo | |
| istezali, istezale, istezala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| istezan, istezana, istezano | |
| istezani, istezane, istezana | |
Definicija
| 1. | upotrebom snage činiti da se što dulji, da postane dulje, razvučenije |
| 2. | potezanjem izvlačiti |
Etimologija
✧ vidi istégnuti
