izoštrávati
izoštrávati (što) nesvrš. 〈prez. izòštrāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izoštravati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izoštravam |
| 2. | izoštravaš |
| 3. | izoštrava |
| množina | |
| 1. | izoštravamo |
| 2. | izoštravate |
| 3. | izoštravaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izoštravat ću |
| 2. | izoštravat ćeš |
| 3. | izoštravat će |
| množina | |
| 1. | izoštravat ćemo |
| 2. | izoštravat ćete |
| 3. | izoštravat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | izoštravah |
| 2. | izoštravaše |
| 3. | izoštravaše |
| množina | |
| 1. | izoštravasmo |
| 2. | izoštravaste |
| 3. | izoštravahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izoštravao sam |
| 2. | izoštravao si |
| 3. | izoštravao je |
| množina | |
| 1. | izoštravali smo |
| 2. | izoštravali ste |
| 3. | izoštravali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izoštravao |
| 2. | bio si izoštravao |
| 3. | bio je izoštravao |
| množina | |
| 1. | bili smo izoštravali |
| 2. | bili ste izoštravali |
| 3. | bili su izoštravali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izoštravaj |
| množina | |
| 1. | izoštravajmo |
| 2. | izoštravajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| izoštravajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izoštravao, izoštravala, izoštravalo | |
| izoštravali, izoštravale, izoštravala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izoštravan, izoštravana, izoštravano | |
| izoštravani, izoštravane, izoštravana | |
Etimologija
✧ vidi izòštriti
