izorávati
izorávati (što, se) nesvrš. 〈prez. izòrāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izoravati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izoravam |
| 2. | izoravaš |
| 3. | izorava |
| množina | |
| 1. | izoravamo |
| 2. | izoravate |
| 3. | izoravaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izoravat ću |
| 2. | izoravat ćeš |
| 3. | izoravat će |
| množina | |
| 1. | izoravat ćemo |
| 2. | izoravat ćete |
| 3. | izoravat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | izoravah |
| 2. | izoravaše |
| 3. | izoravaše |
| množina | |
| 1. | izoravasmo |
| 2. | izoravaste |
| 3. | izoravahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izoravao sam |
| 2. | izoravao si |
| 3. | izoravao je |
| množina | |
| 1. | izoravali smo |
| 2. | izoravali ste |
| 3. | izoravali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izoravao |
| 2. | bio si izoravao |
| 3. | bio je izoravao |
| množina | |
| 1. | bili smo izoravali |
| 2. | bili ste izoravali |
| 3. | bili su izoravali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izoravaj |
| množina | |
| 1. | izoravajmo |
| 2. | izoravajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| izoravajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izoravao, izoravala, izoravalo | |
| izoravali, izoravale, izoravala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izoravan, izoravana, izoravano | |
| izoravani, izoravane, izoravana | |
Etimologija
✧ vidi izòrati
