izòlātor
izòlātor (izolȃtor) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | izolator |
| G | izolatora |
| D | izolatoru |
| A | izolator |
| V | izolatore |
| L | izolatoru |
| I | izolatorom |
| množina | |
| N | izolatori |
| G | izolatora |
| D | izolatorima |
| A | izolatore |
| V | izolatori |
| L | izolatorima |
| I | izolatorima |
| jednina | |
| N | izolator |
| G | izolatora |
| D | izolatoru |
| A | izolator |
| V | izolatore |
| L | izolatoru |
| I | izolatorom |
| množina | |
| N | izolatori |
| G | izolatora |
| D | izolatorima |
| A | izolatore |
| V | izolatori |
| L | izolatorima |
| I | izolatorima |
Definicija
| 1. | dio posebnih slabo provodljivih materijala koji električne vodove odjeljuje od ostalih dijelova konstrukcije (najčešće elektroporculan) |
| 2. | a. ploča, oplata itd. koja štiti od neželjena utjecaja (električne struje, vlage, zvuka, itd.) b. tvar koja ima takva poželjna svojstva |
Etimologija
✧ vidi izolírati
