izvještávati
izvještávati (koga, što) nesvrš. 〈prez. izvjèštāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izvještavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izvještavam |
| 2. | izvještavaš |
| 3. | izvještava |
| množina | |
| 1. | izvještavamo |
| 2. | izvještavate |
| 3. | izvještavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izvještavat ću |
| 2. | izvještavat ćeš |
| 3. | izvještavat će |
| množina | |
| 1. | izvještavat ćemo |
| 2. | izvještavat ćete |
| 3. | izvještavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | izvještavah |
| 2. | izvještavaše |
| 3. | izvještavaše |
| množina | |
| 1. | izvještavasmo |
| 2. | izvještavaste |
| 3. | izvještavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izvještavao sam |
| 2. | izvještavao si |
| 3. | izvještavao je |
| množina | |
| 1. | izvještavali smo |
| 2. | izvještavali ste |
| 3. | izvještavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izvještavao |
| 2. | bio si izvještavao |
| 3. | bio je izvještavao |
| množina | |
| 1. | bili smo izvještavali |
| 2. | bili ste izvještavali |
| 3. | bili su izvještavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izvještavaj |
| množina | |
| 1. | izvještavajmo |
| 2. | izvještavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| izvještavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izvještavao, izvještavala, izvještavalo | |
| izvještavali, izvještavale, izvještavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izvještavan, izvještavana, izvještavano | |
| izvještavani, izvještavane, izvještavana | |
Etimologija
✧ vidi izvijéstiti
