izròvati
izròvati (što) svrš. 〈prez. ìzrujēm, pril. pr. -āvši, imp. ìzrūj, prid. trp. ȉzrovān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izrovati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izrujem |
| 2. | izruješ |
| 3. | izruje |
| množina | |
| 1. | izrujemo |
| 2. | izrujete |
| 3. | izruju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izrovat ću |
| 2. | izrovat ćeš |
| 3. | izrovat će |
| množina | |
| 1. | izrovat ćemo |
| 2. | izrovat ćete |
| 3. | izrovat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | izrovah |
| 2. | izrova |
| 3. | izrova |
| množina | |
| 1. | izrovasmo |
| 2. | izrovaste |
| 3. | izrovaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izrovao sam |
| 2. | izrovao si |
| 3. | izrovao je |
| množina | |
| 1. | izrovali smo |
| 2. | izrovali ste |
| 3. | izrovali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izrovao |
| 2. | bio si izrovao |
| 3. | bio je izrovao |
| množina | |
| 1. | bili smo izrovali |
| 2. | bili ste izrovali |
| 3. | bili su izrovali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izruj |
| množina | |
| 1. | izrujmo |
| 2. | izrujte |
| glagolski prilog prošli | |
| izrovavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izrovao, izrovala, izrovalo | |
| izrovali, izrovale, izrovala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izrovan, izrovana, izrovano | |
| izrovani, izrovane, izrovana | |
Definicija
| 1. | rujući iskopati (o radnji stroja koji ruje) |
| 2. | izdupsti rilom (o svinji i sl.) |
