ìzvrtati
ìzvrtati nesvrš. 〈prez. ìzvrćēm, pril. sad. ìzvrćūći, imp. ìzvrći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izvrtati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izvrćem |
| 2. | izvrćeš |
| 3. | izvrće |
| množina | |
| 1. | izvrćemo |
| 2. | izvrćete |
| 3. | izvrću |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izvrtat ću |
| 2. | izvrtat ćeš |
| 3. | izvrtat će |
| množina | |
| 1. | izvrtat ćemo |
| 2. | izvrtat ćete |
| 3. | izvrtat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | izvrtah |
| 2. | izvrtaše |
| 3. | izvrtaše |
| množina | |
| 1. | izvrtasmo |
| 2. | izvrtaste |
| 3. | izvrtahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izvrtao sam |
| 2. | izvrtao si |
| 3. | izvrtao je |
| množina | |
| 1. | izvrtali smo |
| 2. | izvrtali ste |
| 3. | izvrtali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izvrtao |
| 2. | bio si izvrtao |
| 3. | bio je izvrtao |
| množina | |
| 1. | bili smo izvrtali |
| 2. | bili ste izvrtali |
| 3. | bili su izvrtali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izvrći |
| množina | |
| 1. | izvrćimo |
| 2. | izvrćite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| izvrćući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izvrtao, izvrtala, izvrtalo | |
| izvrtali, izvrtale, izvrtala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izvrtan, izvrtana, izvrtano | |
| izvrtani, izvrtane, izvrtana | |
Etimologija
✧ vidi izvŕnuti
