glȍžiti se
glȍžiti se (, s kim) nesvrš. 〈prez. -īm se, pril. sad. -žēći se, gl. im. -žēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| gložiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | gložim |
| 2. | gložiš |
| 3. | gloži |
| množina | |
| 1. | gložimo |
| 2. | gložite |
| 3. | glože |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | gložit ću |
| 2. | gložit ćeš |
| 3. | gložit će |
| množina | |
| 1. | gložit ćemo |
| 2. | gložit ćete |
| 3. | gložit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | gložah |
| 2. | gložaše |
| 3. | gložaše |
| množina | |
| 1. | gložasmo |
| 2. | gložaste |
| 3. | gložahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | gložio sam |
| 2. | gložio si |
| 3. | gložio je |
| množina | |
| 1. | gložili smo |
| 2. | gložili ste |
| 3. | gložili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam gložio |
| 2. | bio si gložio |
| 3. | bio je gložio |
| množina | |
| 1. | bili smo gložili |
| 2. | bili ste gložili |
| 3. | bili su gložili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | gloži |
| množina | |
| 1. | gložimo |
| 2. | gložite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| gložeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| gložio, gložila, gložilo | |
| gložili, gložile, gložila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| gložen, gložena, gloženo | |
| gloženi, gložene, gložena | |
Definicija
biti u svađi, ne trpjeti se međusobno, usp. glodati (3)
Etimologija
✧ vidi glȍg
