glòsātor
glòsātor m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | glosator |
| G | glosatora |
| D | glosatoru |
| A | glosatora |
| V | glosatore |
| L | glosatoru |
| I | glosatorom |
| množina | |
| N | glosatori |
| G | glosatora |
| D | glosatorima |
| A | glosatore |
| V | glosatori |
| L | glosatorima |
| I | glosatorima |
Definicija
| 1. | pov. srednjovjekovni pravnik koji je tumačio staro rimsko pravo i pisao uza stari tekst svoja tumačenja (glose), komentator starog rimskog prava |
| 2. | pren. a. tumač aktualnih događaja b. pisac rječnika c. pisac napomena u knjizi, ob. na margini ili u dodatku, koje objašnjavaju nejasnu riječ |
Etimologija
✧ vidi glȍsa
