dozídati
dozídati (što) svrš. 〈prez. dòzīdām, pril. pr. -āvši, prid. trp. dòzīdān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| dozidati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | dozidam |
| 2. | dozidaš |
| 3. | dozida |
| množina | |
| 1. | dozidamo |
| 2. | dozidate |
| 3. | dozidaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | dozidat ću |
| 2. | dozidat ćeš |
| 3. | dozidat će |
| množina | |
| 1. | dozidat ćemo |
| 2. | dozidat ćete |
| 3. | dozidat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | dozidah |
| 2. | dozida |
| 3. | dozida |
| množina | |
| 1. | dozidasmo |
| 2. | dozidaste |
| 3. | dozidaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | dozidao sam |
| 2. | dozidao si |
| 3. | dozidao je |
| množina | |
| 1. | dozidali smo |
| 2. | dozidali ste |
| 3. | dozidali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam dozidao |
| 2. | bio si dozidao |
| 3. | bio je dozidao |
| množina | |
| 1. | bili smo dozidali |
| 2. | bili ste dozidali |
| 3. | bili su dozidali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | dozidaj |
| množina | |
| 1. | dozidajmo |
| 2. | dozidajte |
| glagolski prilog prošli | |
| dozidavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| dozidao, dozidala, dozidalo | |
| dozidali, dozidale, dozidala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| dozidan, dozidana, dozidano | |
| dozidani, dozidane, dozidana | |
Definicija
zidajući dograditi
