crvènjeti se
crvènjeti se nesvrš. 〈prez. crvènīm se, prid. rad. crvènio se/crvènjela se ž, pril. pr. -ēvši se, gl. im. -ēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| crvenjeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | crvenim |
| 2. | crveniš |
| 3. | crveni |
| množina | |
| 1. | crvenimo |
| 2. | crvenite |
| 3. | crvene |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | crvenjet ću |
| 2. | crvenjet ćeš |
| 3. | crvenjet će |
| množina | |
| 1. | crvenjet ćemo |
| 2. | crvenjet ćete |
| 3. | crvenjet će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | crvenjah |
| 2. | crvenjaše |
| 3. | crvenjaše |
| množina | |
| 1. | crvenjasmo |
| 2. | crvenjaste |
| 3. | crvenjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | crvenio sam |
| 2. | crvenio si |
| 3. | crvenio je |
| množina | |
| 1. | crvenjeli smo |
| 2. | crvenjeli ste |
| 3. | crvenjeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam crvenio |
| 2. | bio si crvenio |
| 3. | bio je crvenio |
| množina | |
| 1. | bili smo crvenjeli |
| 2. | bili ste crvenjeli |
| 3. | bili su crvenjeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | crveni |
| množina | |
| 1. | crvenimo |
| 2. | crvenite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| crveneći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| crvenio, crvenjela, crvenjelo | |
| crvenjeli, crvenjele, crvenjela | |
Definicija
| 1. | postajati crven (ob. zbog stida, srama i sl.) |
| 2. | isticati se crvenilom, izdvajati se crvenilom od okoline; rumenjeti se |
Etimologija
✧ vidi cẕven
