dezèrtēr
dezèrtēr m 〈G dezertéra〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | dezerter |
| G | dezertera |
| D | dezerteru |
| A | dezertera |
| V | dezerteru |
| L | dezerteru |
| I | dezerterom |
| množina | |
| N | dezerteri |
| G | dezertera |
| D | dezerterima |
| A | dezertere |
| V | dezerteri |
| L | dezerterima |
| I | dezerterima |
Definicija
| 1. | vojn. onaj koji samovoljno napusti vojnu službu, onaj koji se ne vrati na vojnu dužnost u propisanom roku ili se ogluši na poziv u vojsku; vojni bjegunac |
| 2. | pejor. onaj koji napusti svoju dužnost, ustanovu, položaj, stranku |
Etimologija
✧ vidi dezertírati
