dòpuniti
dòpuniti (što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. dòpunjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| dopuniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | dopunim |
| 2. | dopuniš |
| 3. | dopuni |
| množina | |
| 1. | dopunimo |
| 2. | dopunite |
| 3. | dopune |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | dopunit ću |
| 2. | dopunit ćeš |
| 3. | dopunit će |
| množina | |
| 1. | dopunit ćemo |
| 2. | dopunit ćete |
| 3. | dopunit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | dopunih |
| 2. | dopuni |
| 3. | dopuni |
| množina | |
| 1. | dopunismo |
| 2. | dopuniste |
| 3. | dopuniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | dopunio sam |
| 2. | dopunio si |
| 3. | dopunio je |
| množina | |
| 1. | dopunili smo |
| 2. | dopunili ste |
| 3. | dopunili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam dopunio |
| 2. | bio si dopunio |
| 3. | bio je dopunio |
| množina | |
| 1. | bili smo dopunili |
| 2. | bili ste dopunili |
| 3. | bili su dopunili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | dopuni |
| množina | |
| 1. | dopunimo |
| 2. | dopunite |
| glagolski prilog prošli | |
| dopunivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| dopunio, dopunila, dopunilo | |
| dopunili, dopunile, dopunila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| dopunjen, dopunjena, dopunjeno | |
| dopunjeni, dopunjene, dopunjena | |
Definicija
| 1. | dodati čemu količinu [dopuniti bocu do vrha]; nadopuniti, usp. puniti |
| 2. | dodati čemu sadržaj [dopuniti informaciju]; nadopuniti |
Etimologija
✧ do-1 + v. puniti
