pȕniti
pȕniti (što) nesvrš. 〈prez. pȕnīm, pril. sad. pȕnēći, gl. im. pȕnjēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| puniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | punim |
| 2. | puniš |
| 3. | puni |
| množina | |
| 1. | punimo |
| 2. | punite |
| 3. | pune |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | punit ću |
| 2. | punit ćeš |
| 3. | punit će |
| množina | |
| 1. | punit ćemo |
| 2. | punit ćete |
| 3. | punit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | punjah |
| 2. | punjaše |
| 3. | punjaše |
| množina | |
| 1. | punjasmo |
| 2. | punjaste |
| 3. | punjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | punio sam |
| 2. | punio si |
| 3. | punio je |
| množina | |
| 1. | punili smo |
| 2. | punili ste |
| 3. | punili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam punio |
| 2. | bio si punio |
| 3. | bio je punio |
| množina | |
| 1. | bili smo punili |
| 2. | bili ste punili |
| 3. | bili su punili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | puni |
| množina | |
| 1. | punimo |
| 2. | punite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| puneći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| punio, punila, punilo | |
| punili, punile, punila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| punjen, punjena, punjeno | |
| punjeni, punjene, punjena | |
Definicija
činiti da što postane puno, opr. prazniti
Etimologija
✧ vidi pȕn
