tèstātor
tèstātor (testȃtor) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | testator |
| G | testatora |
| D | testatoru |
| A | testatora |
| V | testatore |
| L | testatoru |
| I | testatorom |
| množina | |
| N | testatori |
| G | testatora |
| D | testatorima |
| A | testatore |
| V | testatori |
| L | testatorima |
| I | testatorima |
| jednina | |
| N | testator |
| G | testatora |
| D | testatoru |
| A | testatora |
| V | testatore |
| L | testatoru |
| I | testatorom |
| množina | |
| N | testatori |
| G | testatora |
| D | testatorima |
| A | testatore |
| V | testatori |
| L | testatorima |
| I | testatorima |
Definicija
pravn. onaj koji sastavlja dokument kojim određuje prava oporukom ostavljene imovine i druge pojedinosti koje će se provesti i poštivati kao njegova posljednja volja; oporučitelj, zavještač
Etimologija
✧ vidi tȅst
