unižávati
unižávati (koga, što) nesvrš. 〈prez. unìžāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
unižavati | |
prezent | |
jednina | |
1. | unižavam |
2. | unižavaš |
3. | unižava |
množina | |
1. | unižavamo |
2. | unižavate |
3. | unižavaju |
futur | |
jednina | |
1. | unižavat ću |
2. | unižavat ćeš |
3. | unižavat će |
množina | |
1. | unižavat ćemo |
2. | unižavat ćete |
3. | unižavat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | unižavah |
2. | unižavaše |
3. | unižavaše |
množina | |
1. | unižavasmo |
2. | unižavaste |
3. | unižavahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | unižavao sam |
2. | unižavao si |
3. | unižavao je |
množina | |
1. | unižavali smo |
2. | unižavali ste |
3. | unižavali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam unižavao |
2. | bio si unižavao |
3. | bio je unižavao |
množina | |
1. | bili smo unižavali |
2. | bili ste unižavali |
3. | bili su unižavali |
imperativ | |
jednina | |
2. | unižavaj |
množina | |
1. | unižavajmo |
2. | unižavajte |
glagolski prilog sadašnji | |
unižavajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
unižavao, unižavala, unižavalo | |
unižavali, unižavale, unižavala | |
glagolski pridjev pasivni | |
unižavan, unižavana, unižavano | |
unižavani, unižavane, unižavana |