uníziti
uníziti (koga, što) svrš. 〈prez. ùnīzīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ùnīžen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uniziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | unizim |
| 2. | uniziš |
| 3. | unizi |
| množina | |
| 1. | unizimo |
| 2. | unizite |
| 3. | unize |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | unizit ću |
| 2. | unizit ćeš |
| 3. | unizit će |
| množina | |
| 1. | unizit ćemo |
| 2. | unizit ćete |
| 3. | unizit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | unizih |
| 2. | unizi |
| 3. | unizi |
| množina | |
| 1. | unizismo |
| 2. | uniziste |
| 3. | uniziše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | unizio sam |
| 2. | unizio si |
| 3. | unizio je |
| množina | |
| 1. | unizili smo |
| 2. | unizili ste |
| 3. | unizili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam unizio |
| 2. | bio si unizio |
| 3. | bio je unizio |
| množina | |
| 1. | bili smo unizili |
| 2. | bili ste unizili |
| 3. | bili su unizili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | unizi |
| množina | |
| 1. | unizimo |
| 2. | unizite |
| glagolski prilog prošli | |
| unizivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| unizio, unizila, unizilo | |
| unizili, unizile, unizila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| unižen, unižena, uniženo | |
| uniženi, unižene, unižena | |
Definicija
ekspr. poniziti
Etimologija
✧ u- + v. nizak
