umátati
umátati (što, se) nesvrš. 〈prez. ùmātām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| umatati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | umatam |
| 2. | umataš |
| 3. | umata |
| množina | |
| 1. | umatamo |
| 2. | umatate |
| 3. | umataju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | umatat ću |
| 2. | umatat ćeš |
| 3. | umatat će |
| množina | |
| 1. | umatat ćemo |
| 2. | umatat ćete |
| 3. | umatat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | umatah |
| 2. | umataše |
| 3. | umataše |
| množina | |
| 1. | umatasmo |
| 2. | umataste |
| 3. | umatahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | umatao sam |
| 2. | umatao si |
| 3. | umatao je |
| množina | |
| 1. | umatali smo |
| 2. | umatali ste |
| 3. | umatali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam umatao |
| 2. | bio si umatao |
| 3. | bio je umatao |
| množina | |
| 1. | bili smo umatali |
| 2. | bili ste umatali |
| 3. | bili su umatali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | umataj |
| množina | |
| 1. | umatajmo |
| 2. | umatajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| umatajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| umatao, umatala, umatalo | |
| umatali, umatale, umatala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| umatan, umatana, umatano | |
| umatani, umatane, umatana | |
Etimologija
✧ vidi umòtati
