umánjiti
umánjiti (što, se) svrš. 〈prez. ùmānjīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ùmānjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| umanjiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | umanjim |
| 2. | umanjiš |
| 3. | umanji |
| množina | |
| 1. | umanjimo |
| 2. | umanjite |
| 3. | umanje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | umanjit ću |
| 2. | umanjit ćeš |
| 3. | umanjit će |
| množina | |
| 1. | umanjit ćemo |
| 2. | umanjit ćete |
| 3. | umanjit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | umanjih |
| 2. | umanji |
| 3. | umanji |
| množina | |
| 1. | umanjismo |
| 2. | umanjiste |
| 3. | umanjiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | umanjio sam |
| 2. | umanjio si |
| 3. | umanjio je |
| množina | |
| 1. | umanjili smo |
| 2. | umanjili ste |
| 3. | umanjili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam umanjio |
| 2. | bio si umanjio |
| 3. | bio je umanjio |
| množina | |
| 1. | bili smo umanjili |
| 2. | bili ste umanjili |
| 3. | bili su umanjili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | umanji |
| množina | |
| 1. | umanjimo |
| 2. | umanjite |
| glagolski prilog prošli | |
| umanjivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| umanjio, umanjila, umanjilo | |
| umanjili, umanjile, umanjila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| umanjen, umanjena, umanjeno | |
| umanjeni, umanjene, umanjena | |
Definicija
načiniti manjim, smanjiti [umanjiti sliku; umanjiti neuspjeh]
