mánjiti
mánjiti (se, ) nesvrš. 〈prez. mȃnjīm (se), pril. sad. -njēći (se), gl. im. -njēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| manjiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | manjim |
| 2. | manjiš |
| 3. | manji |
| množina | |
| 1. | manjimo |
| 2. | manjite |
| 3. | manje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | manjit ću |
| 2. | manjit ćeš |
| 3. | manjit će |
| množina | |
| 1. | manjit ćemo |
| 2. | manjit ćete |
| 3. | manjit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | manjah |
| 2. | manjaše |
| 3. | manjaše |
| množina | |
| 1. | manjasmo |
| 2. | manjaste |
| 3. | manjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | manjio sam |
| 2. | manjio si |
| 3. | manjio je |
| množina | |
| 1. | manjili smo |
| 2. | manjili ste |
| 3. | manjili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam manjio |
| 2. | bio si manjio |
| 3. | bio je manjio |
| množina | |
| 1. | bili smo manjili |
| 2. | bili ste manjili |
| 3. | bili su manjili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | manji |
| množina | |
| 1. | manjimo |
| 2. | manjite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| manjeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| manjio, manjila, manjilo | |
| manjili, manjile, manjila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| manjen, manjena, manjeno | |
| manjeni, manjene, manjena | |
Definicija
razg. činiti manjim [manje mi se noge kao u kornjače]; smanjivati
Etimologija
✧ vidi mȃl1
