ugnijézditi se
ugnijézditi se svrš. 〈prez. ùgnijēzdīm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. ùgnijēžđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ugnijezditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ugnijezdim |
| 2. | ugnijezdiš |
| 3. | ugnijezdi |
| množina | |
| 1. | ugnijezdimo |
| 2. | ugnijezdite |
| 3. | ugnijezde |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ugnijezdit ću |
| 2. | ugnijezdit ćeš |
| 3. | ugnijezdit će |
| množina | |
| 1. | ugnijezdit ćemo |
| 2. | ugnijezdit ćete |
| 3. | ugnijezdit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ugnijezdih |
| 2. | ugnijezdi |
| 3. | ugnijezdi |
| množina | |
| 1. | ugnijezdismo |
| 2. | ugnijezdiste |
| 3. | ugnijezdiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ugnijezdio sam |
| 2. | ugnijezdio si |
| 3. | ugnijezdio je |
| množina | |
| 1. | ugnijezdili smo |
| 2. | ugnijezdili ste |
| 3. | ugnijezdili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ugnijezdio |
| 2. | bio si ugnijezdio |
| 3. | bio je ugnijezdio |
| množina | |
| 1. | bili smo ugnijezdili |
| 2. | bili ste ugnijezdili |
| 3. | bili su ugnijezdili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ugnijezdi |
| množina | |
| 1. | ugnijezdimo |
| 2. | ugnijezdite |
| glagolski prilog prošli | |
| ugnijezdivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ugnijezdio, ugnijezdila, ugnijezdilo | |
| ugnijezdili, ugnijezdile, ugnijezdila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ugniježđen, ugniježđena, ugniježđeno | |
| ugniježđeni, ugniježđene, ugniježđena | |
Definicija
| 1. | ući u gnijezdo, dobro se negdje smjestiti [ugnijezditi se u krevetu], usp. gnijezditi se (1) |
| 2. | pren. uvući se u što, ustaliti se negdje, postati domaći, zauzeti dobar položaj (o osobi) |
Etimologija
✧ u- + v. gnijezdo, gnijezditi se
