gnijézditi se
gnijézditi se nesvrš. 〈prez. -īm se, pril. sad. -dēći se, gl. im. -éžđēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| gnijezditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | gnijezdim |
| 2. | gnijezdiš |
| 3. | gnijezdi |
| množina | |
| 1. | gnijezdimo |
| 2. | gnijezdite |
| 3. | gnijezde |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | gnijezdit ću |
| 2. | gnijezdit ćeš |
| 3. | gnijezdit će |
| množina | |
| 1. | gnijezdit ćemo |
| 2. | gnijezdit ćete |
| 3. | gnijezdit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | gniježđah |
| 2. | gniježđaše |
| 3. | gniježđaše |
| množina | |
| 1. | gniježđasmo |
| 2. | gniježđaste |
| 3. | gniježđahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | gnijezdio sam |
| 2. | gnijezdio si |
| 3. | gnijezdio je |
| množina | |
| 1. | gnijezdili smo |
| 2. | gnijezdili ste |
| 3. | gnijezdili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam gnijezdio |
| 2. | bio si gnijezdio |
| 3. | bio je gnijezdio |
| množina | |
| 1. | bili smo gnijezdili |
| 2. | bili ste gnijezdili |
| 3. | bili su gnijezdili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | gnijezdi |
| množina | |
| 1. | gnijezdimo |
| 2. | gnijezdite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| gnijezdeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| gnijezdio, gnijezdila, gnijezdilo | |
| gnijezdili, gnijezdile, gnijezdila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| gniježđen, gniježđena, gniježđeno | |
| gniježđeni, gniježđene, gniježđena | |
Definicija
| 1. | savijati, graditi gnijezdo |
| 2. | pren. namještati se u sjedalu, ne moći se umiriti; meškoljiti se, vrpoljiti se |
Etimologija
✧ vidi gnijézdo
