ugurávati
ugurávati (što, se) nesvrš. 〈prez. ugùrāvām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uguravati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uguravam |
| 2. | uguravaš |
| 3. | ugurava |
| množina | |
| 1. | uguravamo |
| 2. | uguravate |
| 3. | uguravaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uguravat ću |
| 2. | uguravat ćeš |
| 3. | uguravat će |
| množina | |
| 1. | uguravat ćemo |
| 2. | uguravat ćete |
| 3. | uguravat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | uguravah |
| 2. | uguravaše |
| 3. | uguravaše |
| množina | |
| 1. | uguravasmo |
| 2. | uguravaste |
| 3. | uguravahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uguravao sam |
| 2. | uguravao si |
| 3. | uguravao je |
| množina | |
| 1. | uguravali smo |
| 2. | uguravali ste |
| 3. | uguravali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uguravao |
| 2. | bio si uguravao |
| 3. | bio je uguravao |
| množina | |
| 1. | bili smo uguravali |
| 2. | bili ste uguravali |
| 3. | bili su uguravali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uguravaj |
| množina | |
| 1. | uguravajmo |
| 2. | uguravajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| uguravajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uguravao, uguravala, uguravalo | |
| uguravali, uguravale, uguravala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uguravan, uguravana, uguravano | |
| uguravani, uguravane, uguravana | |
Etimologija
✧ vidi ugúrati
