ugúrati
ugúrati (što, se) svrš. 〈prez. ùgūrām, pril. pr. -āvši, prid. trp. ùgūrān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ugurati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uguram |
| 2. | uguraš |
| 3. | ugura |
| množina | |
| 1. | uguramo |
| 2. | ugurate |
| 3. | uguraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ugurat ću |
| 2. | ugurat ćeš |
| 3. | ugurat će |
| množina | |
| 1. | ugurat ćemo |
| 2. | ugurat ćete |
| 3. | ugurat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ugurah |
| 2. | ugura |
| 3. | ugura |
| množina | |
| 1. | ugurasmo |
| 2. | uguraste |
| 3. | uguraše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ugurao sam |
| 2. | ugurao si |
| 3. | ugurao je |
| množina | |
| 1. | ugurali smo |
| 2. | ugurali ste |
| 3. | ugurali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ugurao |
| 2. | bio si ugurao |
| 3. | bio je ugurao |
| množina | |
| 1. | bili smo ugurali |
| 2. | bili ste ugurali |
| 3. | bili su ugurali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uguraj |
| množina | |
| 1. | ugurajmo |
| 2. | ugurajte |
| glagolski prilog prošli | |
| uguravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ugurao, ugurala, uguralo | |
| ugurali, ugurale, ugurala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uguran, ugurana, ugurano | |
| ugurani, ugurane, ugurana | |
Definicija
| 1. | gurajući utjerati; ubaciti, utisnuti |
| 2. | a. (koga, se) guranjem, tiskanjem postići željeno [ugurati se u tramvaj] b. protežirajući namjestiti na poželjno mjesto, izraditi dobar položaj, službu komu ili sebi |
Etimologija
✧ u- + v. gurati
