udáviti
udáviti (koga, što, se) svrš. 〈prez. ùdāvīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ùdāvljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| udaviti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | udavim |
| 2. | udaviš |
| 3. | udavi |
| množina | |
| 1. | udavimo |
| 2. | udavite |
| 3. | udave |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | udavit ću |
| 2. | udavit ćeš |
| 3. | udavit će |
| množina | |
| 1. | udavit ćemo |
| 2. | udavit ćete |
| 3. | udavit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | udavih |
| 2. | udavi |
| 3. | udavi |
| množina | |
| 1. | udavismo |
| 2. | udaviste |
| 3. | udaviše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | udavio sam |
| 2. | udavio si |
| 3. | udavio je |
| množina | |
| 1. | udavili smo |
| 2. | udavili ste |
| 3. | udavili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam udavio |
| 2. | bio si udavio |
| 3. | bio je udavio |
| množina | |
| 1. | bili smo udavili |
| 2. | bili ste udavili |
| 3. | bili su udavili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | udavi |
| množina | |
| 1. | udavimo |
| 2. | udavite |
| glagolski prilog prošli | |
| udavivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| udavio, udavila, udavilo | |
| udavili, udavile, udavila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| udavljen, udavljena, udavljeno | |
| udavljeni, udavljene, udavljena | |
Definicija
| 1. | oduzeti život stežući za grlo; zadaviti |
| 2. | usmrtiti (se) u vodi; utopiti (se), zagušiti se |
| 3. | žarg. a. izmoriti u najvećoj mjeri (dosadnim pričanjem i sl.) b. onemogućiti kakvu djelatnost |
Etimologija
✧ u- + v. daviti
