ùčtivōst
ùčtivōst ž 〈G -osti, I -osti/-ošću〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | učtivost |
| G | učtivosti |
| D | učtivosti |
| A | učtivost |
| V | učtivosti |
| L | učtivosti |
| I | učtivošću / učtivosti |
| množina | |
| N | učtivosti |
| G | učtivosti |
| D | učtivostima |
| A | učtivosti |
| V | učtivosti |
| L | učtivostima |
| I | učtivostima |
Definicija
razg. arh. (+ srp.) odlika onoga koji je učtiv; pristojnost, uljudnost
Etimologija
✧ vidi ùčtiv
