ubicírati
ubicírati dv. 〈prez. ubìcīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ubicirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ubiciram |
| 2. | ubiciraš |
| 3. | ubicira |
| množina | |
| 1. | ubiciramo |
| 2. | ubicirate |
| 3. | ubiciraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ubicirat ću |
| 2. | ubicirat ćeš |
| 3. | ubicirat će |
| množina | |
| 1. | ubicirat ćemo |
| 2. | ubicirat ćete |
| 3. | ubicirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | ubicirah |
| 2. | ubiciraše |
| 3. | ubiciraše |
| množina | |
| 1. | ubicirasmo |
| 2. | ubiciraste |
| 3. | ubicirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ubicirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ubicirao sam |
| 2. | ubicirao si |
| 3. | ubicirao je |
| množina | |
| 1. | ubicirali smo |
| 2. | ubicirali ste |
| 3. | ubicirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ubicirao |
| 2. | bio si ubicirao |
| 3. | bio je ubicirao |
| množina | |
| 1. | bili smo ubicirali |
| 2. | bili ste ubicirali |
| 3. | bili su ubicirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ubiciraj |
| množina | |
| 1. | ubicirajmo |
| 2. | ubicirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ubicirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| ubiciravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ubicirao, ubicirala, ubiciralo | |
| ubicirali, ubicirale, ubicirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ubiciran, ubicirana, ubicirano | |
| ubicirani, ubicirane, ubicirana | |
Definicija
| 1. | imati trajno prebivalište; prebivati, stanovati, obitavati |
| 2. | locirati [ubicirati antičko groblje] |
Etimologija
✧ njem. ubizieren ≃ lat. ubi: gdje?, v. ubikvist
