ujedinjívati
ujedinjívati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. ujedìnjujēm, pril. sad. ujedìnjujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ujedinjivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ujedinjujem |
| 2. | ujedinjuješ |
| 3. | ujedinjuje |
| množina | |
| 1. | ujedinjujemo |
| 2. | ujedinjujete |
| 3. | ujedinjuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ujedinjivat ću |
| 2. | ujedinjivat ćeš |
| 3. | ujedinjivat će |
| množina | |
| 1. | ujedinjivat ćemo |
| 2. | ujedinjivat ćete |
| 3. | ujedinjivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | ujedinjivah |
| 2. | ujedinjivaše |
| 3. | ujedinjivaše |
| množina | |
| 1. | ujedinjivasmo |
| 2. | ujedinjivaste |
| 3. | ujedinjivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ujedinjivao sam |
| 2. | ujedinjivao si |
| 3. | ujedinjivao je |
| množina | |
| 1. | ujedinjivali smo |
| 2. | ujedinjivali ste |
| 3. | ujedinjivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ujedinjivao |
| 2. | bio si ujedinjivao |
| 3. | bio je ujedinjivao |
| množina | |
| 1. | bili smo ujedinjivali |
| 2. | bili ste ujedinjivali |
| 3. | bili su ujedinjivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ujedinjuj |
| množina | |
| 1. | ujedinjujmo |
| 2. | ujedinjujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ujedinjujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ujedinjivao, ujedinjivala, ujedinjivalo | |
| ujedinjivali, ujedinjivale, ujedinjivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ujedinjivan, ujedinjivana, ujedinjivano | |
| ujedinjivani, ujedinjivane, ujedinjivana | |
Etimologija
✧ vidi ujedíniti
